Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
sáis
sáisigh
sáiste
sáite
sáiteach
sáiteachán
sáiteacht
sáiteán
sáiteoir
sáiteoireacht
saith
sáith
saithe
sáitheach
sáitheadh
sáithigh
sáithitheach
sáithiú
sáithiúil
saithnín
sáithte
sáithteach
sáithteán
sáiteán, m. (gs. & npl. -áin, gpl. ~).1. Stake. ~ a chur sa talamh, to plant a stake in the ground. Sáiteáin cléibh, ciseáin, stakes of creel, of basket. ~ a chur i bhfuinneog, to wedge a window. 2. (a)Hort: Set. (b)(Fig. of person) Slip, young shoot. 3. Thrust, jibe. ~ a thabhairt do dhuine, to have a dig at s.o. 4 = sáiteachán.
