Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
srath
srathach
srathacha
srathaigh
srathair
srathaire
srathaireacht
srathairt
srathaithe
srathannach
srathar
srathnaigh
srathnú
srathra
srathrach
srathraigh
srathróg
srathú
sreabh
sreabhach
sreabhadh
sreabhán
sreabhann
srathairt, f. (gs. -artha, pl. ~í). Sprawling object; sprawling person. Bhí sé sínte ina shrathairt sa chúinne, he was stretched out idly in the corner. Bhí sé ina shrathairt chodlata, he was sprawled asleep. (Var:~ín m)
