Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
tallaifít
tallaire
tallann
tallannach
tallas
tallasach
talltóir
talmhaí
talmhaigh
talmhain
talmhaíocht
talmhan
talmhóg
talmhú
tálóid
talpa
talpán
talta
taltaigh
táltáscaire
talún
támáil
támáilte
talmhaí could be a grammatical form of:
talmhaigh »
talmhaí1, m. (gs. ~, pl. -aithe). Agriculturist; husbandman, tiller. (Var: talmhadóir m)
talmhaí2, a3. 1. (a) Earthly, terrestrial. Parthas ~, earthly paradise. (b) Worldly(-minded). Meon ~, worldly disposition. (c) Earthy, made of clay. An truaill thalmhaí seo, (of human body) this sheath of clay. 2. Thick-set, stocky, solid. 3. Lit: Galar ~, epilepsy.
