Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
treasaíocht
treasaitheoir
treasc
treascair
treascairt
treascarnach
treaschuid
treascrach
treascrann
treascróir
treasghoin
tréaslaigh
treaslár
treaslóg
tréaslú
treasn-
treaspac
treaspás
treaspásóir
treasruathar
tréasúil
tréasún
tréata
treascrach, a1. Overpowering, vanquishing; prostrating. Buille ~, felling blow. Maidhm threascrach, overwhelming defeat. Scéala ~, crushing news. Tinneas ~, prostrating sickness. (Var:treascarthach)
