Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
trocha
trochailte
trochailteacht
trochlaigh
trochlú
troda
trodach
trodaí
trodaireacht
tródam
trodán
trodúil
troghan
troí
troiche
troid
troidmhear
tróig
troigh
troighdeán
troighean
troighphunt
troighphuntán
trodaí could be a grammatical form of:
trodach »
trodaí1, m. (gs. ~, pl. -aithe). 1. Fighter, combatant. 2. Quarrelsome person, brawler. (Var: trodaire m)
trodaí2, gsf. & comp. of trodach.
PHRASES
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Má tá ~ trodaí agat ort féin, if you consider yourself a fighting man.
