Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
tur
túr
tura
turach
túrach
turadh
turaíocht
turaire
turaireacht
turann
turas
turasáinín
turasleabhar
turasóir
turasóireacht
turballáiriach
turbamótar
turban
turbard
turbhaidh
turbhia
turbhior
turbhródh
turaire1, m. (gs. ~, pl. -rí). Dry, stiff, humourless, person.
turaireacht, f. (gs. ~a). 1 = turaíocht. 2. Dryness, stiffness, humourlessness. (Var: turair f, turaire2 f)
