Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
airgid
airgidín
Airgintíneach
áirgiúil
áirgiúlacht
airgtheach
airgtheoir
airí
áirí
áiria
airichill
airicín
airicis
áirid
airidheacht
airigh
áirigh
airil
airimh
áirimh
airíoch
airíocht
airíonna
airí1, m. (gs. ~, pl. ~onna). Symptom; attribute, characteristic, property.
airí2, f. (gs. ~). (In phrases) Airgead, prátaí, etc., na h~, plenty of money, of potatoes, etc.
airí3, f. (gs. ~). 1. Desert. An rud is ~ air, what he deserves. Is maith an ~ air é, he deserves it well. Ní hé is ~ air, it is not what he deserves. Más ~ air é, if he deserves it. ~ an mhagaidh, laughing-stock. Is ~ sheachanta é, he is one to be avoided. 2. Deserving person.
airí4 : aire3.
airí5, gsf. & comp. of aireach1.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Ba mhaith an airí orthu é, they well deserved it.
Is ~ air é, he doesn’t deserve it.
