Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
dírmhatán
dírshliocht
dírshuite
dírthiomáint
dís
dísbeag
dísc
díscaoil
díscaoileadh
díscaoilteach
dísceach
díscéil
dísciathánach
díscigh
disciplín
díscir
díscire
dísciú
díscoir
díscor
díscreach
discréid
discréideach
díscaoil, v.t. & i. Unloose, disperse, dissolve, disintegrate. Ceangal a dhíscaoileadh, to unloose a bond. Dhíscaoil an dabhach, the vat fell apart. Daoine a dhíscaoileadh, to disperse people. Dhíscaoil siad ar fud na háite, they broke loose all over the place. Comhthionól, comhpháirtíocht, a dhíscaoileadh, to dissolve an assembly, a partnership. Neart a dhíscaoileadh, to dissipate strength. Rud a dhíscaoileadh ina chomhpháirteanna, to resolve sth. into its component parts. An áit ar dhíscaoil na carraigeacha, where the rocks disintegrated.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
~ na n-aspal, the dispersal of the apostles.
~ an tseanreachta, the breaking up of the old order.
~ na mainistreacha, the dissolution of the monasteries.
~ parlaiminte, dissolution of parliament.
