Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
fabhairt
fabhal
fabhall
fabhalscéal
fabhalscéalaí
fabhalscéalaíocht
fabhalta
fabhar
fabharach
fabhcún
fabhlach
fabhlaeir
fabhra
fabhrach
fabhraigh
fabhraíoch
fabhraíocht
fabhrán
fabhránach
fabhras
fabhrú
fabhrúil
fabht
fabhar1, m. (gs. & npl. -air, gpl. ~). Favour; favouritism, influence. Bheith i bh~ duine, ruda, le duine, le rud, to be in favour of s.o., sth. Tá ~ aige linn, he favours, looks with favour on, us. Tá ~ aige, he has influence, is favoured in high places. Sin nó tá Dia i bh~ aige, or else he has gained favour with God. ~ a dhéanamh do dhuine, to do s.o. a favour. to discriminate in favour of s.o. ~ a lorg, to curry favour. Cothrom na Féinne agus gan aon fhabhar, fair play and no favouritism. (Var: fábhar)
fabhar2 = fobhar.
fabhar3, m = fabhra.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Rinne sé fabhar dom, he did me a favour.
