Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
gnaoidheamhail
gnaoidheamhlacht
gnás
gnásach
gnásachán
gnásanna
gnásúil
gnáth
gnáth-
gnáthabairt
gnáthach
gnáthaí
gnáthaigh
gnáthaíoch
gnáthaíocht
gnáthaitheoir
gnáthamh
gnátharm
gnáthbhealach
gnáthbhéas
gnáthbhéile
gnáthchaint
gnáthchaite
gnáth1, m. (gs. -áith, npl. ~a, gpl. ~). 1. Custom, usage; customary thing. ~ a dhéanamh de rud, to make a habit of sth. Is searbh gach ~, familiarity breeds contempt. As an n~, out of the ordinary. De ghnáth, as a rule. 2. Frequentation. ~ a dhéanamh ar áit, to frequent a place. Bhí ~ againn ar an teach, we were in the habit of visiting the house. 3. Haunt, resort. 4. Lit: (pl.) Intimates, associates. Idir a ghnátha ionmhaine, among his dear companions. 5. (gs. as attrib. a)Coimhéad gnáith, constant watch. Ná tréig do dhuine gnáith, don’t desert your constant companion. (Var: npl. gnáith)
gnáth3 = gnách1.
gnáth-2, pref. 1. Usual, customary, ordinary; vulgar, common; standard. 2. Constant, unremittent.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Éistim leis de ghnáth, I listen to him as a rule.
~ mar ba ghnáth leis, as was usual for him.
An áit a lonnaíonn siad de ghnáth, where they usually settle themselves.
