Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
goileadán
goileog
goiligh
góilín
góilíneach
goilíoch
goiliúil
goill
goille
goilliúnach
goilliúnacht
goillstean
goimh
goimhiúil
goimhiúlacht
goin
goinbhlasta
goinbhlastacht
goineach
goineachan
goineadóir
goineog
goineogacht
goill1, v.i. (vn. ~eadh m, gs. ~te). (With ar) Grieve, pain; afflict, distress; vex, hurt. Ghoill an buille air, the blow hurt him. Ghoill an focal orm, the remark distressed me. Ghoill a bhás orainn, his death grieved us. Ní ghoilleann an teas air, he doesn’t suffer from the heat. Ghoill an solas ar na súile aige, the light affected his eyes. Ní ghoilleann ár gcás orthu, they are not concerned about our case. Ná lig dó ~eadh mar sin ort, don’t take it so much to heart. (Var: vn. ~iúint f)
goill2 = géill1.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Is furasta forbairt, goilleadh, ar cheann ~, it is easy to torment the afflicted.
