Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
oirircigh
oiris
oiriseach
oiriseamh
oiriúint
oiriúnach
oiriúnacht
oiriúnaigh
oiriúnaitheach
oiriúntas
oiriúnú
oirleach
oirmhidin
oirmhinneach
oirmhinnigh
oirneach
oirneachadh
oirneadh
oirnéal
oirnéaladh
oirnéalaí
oirnéis
oirní
Seans gur foirm é oiriúnaigh de:
oiriúnach »
oiriúnaigh1, v.t. 1. Fit, adapt. Rudaí a oiriúnú dá chéile, to adapt things to each other. 2. Fit, Suit. Oiriúnaíonn an chulaith thú, the suit fits you. D’~ sin mise go breá, that suited me fine.
oiriúnaigh2, gsm. of oiriúnach.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Oiriúnú ~a, behavioural adaptation.
