Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
oirneachadh
oirneadh
oirnéal
oirnéaladh
oirnéalaí
oirnéis
oirní
oirnigh
oirnimint
oirnis
oirniú
oirshiollóg
oirthear
oirthearach
óirthí
oirthuaisceart
-óis
óisc
oiseoil
oisín
óisín
oismiam
óispidéal
Seans gur foirm é oirnigh de:
oirneach »
oirnigh1, v.t. 1. Ecc: Ordain. Oirníodh ina shagart é, he was ordained priest. 2. Inaugurate, enthrone. D’~ siad ina rí é, they inaugurated him as king. 3. Order, arrange; bedeck, adorn.
oirnigh2, v.t. (vn. -neachadh). Cut in bits; crush, fragment.
oirnigh3 :oirneach1.
