Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
righin
righne
righneachas
righneáil
righneálach
righneálaí
righneas
righnigh
righníocht
righte
ríghte
righteacht
rigile
rigim
rigín
rigíneach
rigleamán
riglí
ríl
ríleáil
rileo ró
rilíf
rilimint
righnigh, v.t. & i. (vn. -iú m, gs. -ithe). 1. (a) Toughen. Feoil a righniú, to toughen meat. Dressm: Crios righnithe, stiffened belt. (b) Persevere. Righniú le rud, to persevere with sth. 2. Linger, delay. Scéal a righniú, to draw out a story. Tá an chasachtach ag righniú, the cough is becoming persistent. 3. (Of fluids) Become viscid. Tá an bheoir ag righniú, the beer is getting ropy.
