Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
slatóg
slátóg
slatóir
slatra
slatráil
Slavach
sleá
sleabhac
sleabhcadh
sleabhcán
sleabhcánta
sleacht
sléacht
sleachta
sleachtadh
sléachtadh
sléachtanach
sléachtanna
sleádóir
sleádóireacht
sleagh
sleaghach
sleaghán
sleabhac1, m. (gs. -aic). 1. Droop, slouch; inclination, slant. Chuir sé ~ air féin, he inclined his head; he walked with a slouch. Bhí ~ ar a bhéal, his mouth was drooping. 2. Algae: Laver, stroke. 3. = sleabhacán 1.
sleabhac2, m. (In euphemistic phrases) Go dtuga an ~ leis iad, the devil take them. Déanfaidh sé an ~, he will make mischief.
sleabhac3, v.i. (pres. -bhcann, vn. -bhcadh, pp. -bhctha). Droop, incline; fade, flag, become limp; (of corn) lodge. Ag sleabhcadh leis an ocras, becoming limp from hunger. Sleabhctha ag an teas, sweltering in the heat. Tá na plandaí ag sleabhcadh, the plants are wilting. Ag sleabhcadh leis an aois, becoming bent with age.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
