Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
slatóir
slatra
slatráil
Slavach
sleá
sleabhac
sleabhcadh
sleabhcán
sleabhcánta
sleacht
sléacht
sleachta
sleachtadh
sléachtadh
sléachtanach
sléachtanna
sleádóir
sleádóireacht
sleagh
sleaghach
sleaghán
sleaic
sleaiceáilte
sleabhcán, m. (gs. & npl. -áin, gpl. ~). 1. ~(adhairce), core (of horn); (horn-)stump. 2. Drooping, slouching, person; wilting plant. 3 = sleabhac1 2.
