Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
tréidlia
tréidliacht
treifid
treifideacht
tréifín
tréig
tréig-abhainn
tréigean
tréigh
treighdeán
treighid
treighil
tréigin
tréigint
tréigiúch
tréigthe
tréigtheach
tréigtheacht
tréigtheoir
tréiléar
treillis breillis
tréim
treimeatóid
Seans gur foirm é tréigean de:
tréig »
tréigean, m. (gs. -gin). 1. vn. of tréig. 2. Desertion, abandonment. ~ teaghlaigh, tíre, desertion of family, of country. ~ prionsabail, abandonment of principle. ~ cairdeasa, renunciation of friendship. ~ comharbais, renouncement of succession. ~ na talún, the flight from the land. Tá tart gan ~ orm, I have an insatiable thirst. 3. Fading, falling away. ~ datha, blátha, fading of colour, of bloom. (Var: ~t m, tréigbheáil f)
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
An ~ a chailleadh, a thréigean, to lose colour, fade.
An ~ a thréigean, to forsake the (secular) world.
Cúis a thréigean, to desert a cause.
Ceart a thréigean, to renounce a right.
Tá an t-éadach ag ~ean, the cloth is fading.
Tá an luachair ag ~ean, the rushes are decaying.
