Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
truafheoil
truagh
truaghán
truaghas
truaigh
truaighmhéil
truaigín(t)eacht
truaill
truailleach
truailleachán
truailleachas
truailleacht
truaillí
truailligh
truaillíocht
truaillitheach
truaillitheoir
truailliú
truaillmheasc
truaillmheascadh
truaínteacht
truamhéala
truamhéalach
truaill1, f. (gs. ~e, pl. ~í). 1. Sheath, scabbard. Cuir do chlaíomh ina thruaill, sheathe your sword. 2. Covering, case, envelope. (a) I d~ lúirí, covered with a breastplate, encased in armour. ~ sprionga, spring gaiter. Fig: Níor chuir mé cos i d~ ó mhaidin, I haven’t rested my feet all day. (b) An ~ chré, talún, thalmhaí, the human body. ~ an anama, the tabernacle of the soul.
truaill2, f. (gs. ~e, pl. ~í). Wretch.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
I dtruaill ~, encased in armour.
Tharraing sé an claíomh as a thruaill, he unsheathed the sword.
