Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
disulphide
disunion
disunite
disuse
disused
disyllabic
disyllable
ditch
ditch-water
dither
dithyramb
dittany
ditto
ditty
ditty-bag
diuretic
diurnal
diva
divagate
divagation
divalent
divan
dive
Tá iontráil i bhFoclóir Nua Béarla–Gaeilge i dtaobh
ditch »
ditch1, s. Díog f, trinse m. To die in a ditch, bás a fháil cois an chlaí.
ditch2, v.i. a Déanaim díog timpeall ar (pháirc), déanaim díog, cartaim díog. b To ditch a car, gluaisteán a chur sa díog. P: To be ditched, bheith i dteannta, san fhaopach.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN ENGLISH—IRISH DICTIONARY
ABAIRTÍ
IN ENGLISH—IRISH DICTIONARY
(Hidden) Blind ditch, díog fholaithe.
As clear as ditch-water, chomh doiléir lena bhfaca tú riamh.
He leapt over the ditch, léim sé thar claí; thug sé an claí de léim.
A ditch runs along the garden, tá díog le himeall an ghairdín.
To spring over a ditch, dul de léim thar dhíog.
He tipped his passengers into the ditch, d'iompaigh sé a chuid paisinéirí sa díog.
