Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
governing
government
governmental
governor
governor-general
gown
gownsman
grab
grabber
Gracchi (the)
grace
graceful
gracefulness
graceless
grace-note
gracile
gracious
graciousness
gradate
gradation
grade
gradient
gradient-indicator
Tá iontráil i bhFoclóir Nua Béarla–Gaeilge i dtaobh
grab »
grab1, s. Sciobadh m, snapadh m, tapú m. Policy of grab (and keep), gach a dtapaím coinním. Mch: Alpaire m.
grab2, v.tr. & i. To grab (hold of) sth., greim (tobann) a bhreith ar rud; rud a aimsiú de phreib. He grabbed a knife from the table, shnap, thapaigh, sé scian den bhord. To grab at s.o., seáp a thabhairt faoi dhuine; áladh a thabhairt ar dhuine.
