Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
impelling
impend
impending
impenetrability
impenetrable
impenitence
impenitent
imperative
imperceptible
imperfect
imperfection
imperial
imperialism
imperialist
imperil
imperious
imperishable
impermeability
impermeable
impersonal
impersonate
impersonation
impertinence
Tá iontráil i bhFoclóir Nua Béarla–Gaeilge i dtaobh
imperative »
imperative. 1 a. & s.Gram: The imperative (mood), an modh ordaitheach. 2 a. a Tiarnúil, rí-údarásach. b Fíorphráinneach. Discretion is imperative, ní mór a bheith discréideach. It is imperative for us all to . . ., ní mór don uile dhuine againn . . ., caithfidh gach duine againn. . . ► imperatively, adv. Go tiarnúil.
