Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
eisimirce
eisimirceach
eisiúint
éislinn
éislis
eisreachtú
éisteacht
éisteoir
eite
eiteach
eiteán
éitear
eiteog
eiteogach
éitheach
eithne
eithneach
eitic
eitilt
eitim
eitinn
éitir
Seans gur foirm é éisteachta de:
éisteacht »
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
gan éisteacht, nó gan mórán éisteachta; (le fuaim) maolaithe, íseal (toirneach bhodhar); gan mhothú (bhí mo mhéara bodhar le fuacht)
ceann de dhá bhall ar an gceann a chloiseann; cumas éisteachta (tá cluas ghéar aige); rud ar dhéanamh cluaise (cluas pota, cluas cupa, cluas tobáin); imeall, ciumhais (i gcluas na coille)
duine a bhíonn ag éisteacht, duine de lucht éisteachta
ládáil, lasta, lán árthaigh (lucht loinge); ualach (lucht a ithe); dream nó aicme daoine (lucht oibre, lucht léinn, lucht éisteachta)
jab, obair, fostaíocht (chaill sé a phost mar mhúinteoir); ionad faire, éisteachta etc. san arm (fairtheoir a chur ar post)
