Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
bog
bogach
bogadach
bogadh
bógaí
bogán
bogás
bogha
boghaisín
boghdóir
boghta
boglach
bogshodar
bogstróc
bóibéis
boige
boigéis
bóiléagar
boilg
boilgeog
boilsc
boilsciú
boimbéal
Seans gur foirm é bogha de:
bogh »
bogha fir4 gléas le saighead a scaoileadh; gléas le veidhlín a sheinm; fáinne thart ar an ngrian nó ar an ngealach ► bogha báistí stua álainn le dathanna éagsúla a bhíonn le feiceáil sa spéir nuair a shoilsíonn an ghrian tríd an bhfearthainn, tuar ceatha
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
duine a scaoileann le bogha
ciorcal nó aon ní i bhfoirm ciorcail, fonsa óir etc., a chaitear ar an méar; dual (gruaige); bogha gealaí, gréine (comhartha drochaimsire, más fíor); breacadh (fáinne an lae); suaitheantas i bhfoirm fáinne a chaitheann Gaeilgeoirí
áit a chreidtear a gcónaíonn an slua sí; bogha, fáinne
cloch luachmhar ar dhath an bhainne agus dathanna an bhogha báistí ag rith tríthi
duine a scaoileann le saigheada as bogha; duine a dhéanann saighdeadh
bata caol is bior air a scaoiltear as bogha; splanc; arraing, daigh phéine
an banda dathanna atá sa bhogha báistí nó a thagann as solas geal a bhriseadh suas ar a ghabháil trí phriosma gloine
bogha báistí
bogha báistí
gléas ceoil ceithre shreang a fháisctear isteach faoin smig agus a sheinntear le bogha
