Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
buntomhas
buntús
bunú
bunúdar
bunúil
bunuimhir
bunús
bunúsach
búr
burdún
burla
burláil
bus
bús
busta
buta
buthal
cá
cab
cába
cabach
cabaire
cabáiste
bunúsach aid1 a bhfuil bun ceart leis, príomha; substaintiúil
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
íochtarach (bunbhalla, buncharraig); bunúsach (buncheart); príomha (bunchóip); talmhaí (buntomhas tí); measartha mór (bunaois); leathchaite (bunbhróg)
bunúsach, príomha (an fhírinne bhunaidh)
bunúsach, príomha
ceart bunúsach
ó thús, go bunúsach
meath, meathlú, dul in olcas (claochlú aimsire); athrú go bunúsach (teas a chlaochlú go fuinneamh)
ceart dlí atá ag duine amháin cóipeanna de shaothar bunúsach a fhoilsiú, a chlóbhualadh nó a dhíol
cuid bhunúsach de rud; substaint ar bith nach féidir a bhriseadh suas ná a dheighilt ina substaintí atá difriúil léi féin (airgead, mearcair, hidrigin); snáth miotail a lasann i mbolgán leictreach
fírinne bhunúsach, dlí ginearálta; caighdeán onóra nó ionracais (fear gan phrionsabal)
bunúsach, a théann go bunrúta ceisteanna
athrú bunúsach i gcúrsaí tíre; treascairt rialtais ag lucht ceannairce
leabhar (scoile, de ghnáth) a thugann eolas bunúsach faoi ábhar
bunúsach, bunaidh; (le duine) treallúsach, gustalach
