Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
duga
dugaire
dúgheimhreadh
dúghorm
duibhe
duibheaca
duibheacúil
duibheagán
duibhéan
duibhré
dúiche
dúid
dúidín
duifean
dúil
dúileamh
duileasc
duileascar
dúilíocht
duille
duilleog
duillín
duilliúr
Seans gur foirm é duibheagán de:
uibheagán »
duibheagán fir1 poll nó scoilt an-domhain; domhain farraige nó talún; áit etc. i bhfad thiar nó thíos (i nduibheagán na hoíche, an éadóchais) ► duibheagánach aid1
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
oscailt nó poll an-domhain sa talamh, duibheagán
duibheagán, an chuid is doimhne (i bhfodhomhain na farraige, na hintinne)
áit íseal, poll, clais; duibheagán (i log na hoíche)
