Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
réamhstairiúil
reangartach
reanglamán
reasta
réasún
réasúnach
réasúnaíocht
réasúnta
reathaí
réchaite
réchúiseach
reibiliún
reic
réice
reicneáil
réidh
reifreann
réigiún
réileán
reilig
reiligiún
réilteann
réiltín
réasúnta aid3 tuisceanach; ciallmhar (duine réasúnta, caint réasúnta); cuibheasach, measartha (níl sé ach réasúnta; réasúnta maith) ► réasúntacht bain3
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
gan a bheith measartha nó réasúnta; craosach
ciallmhar, réasúnta
réasúnta, measartha
atá ag fás, ag borradh; atá ag dul chun cinn; ábalta; réasúnta maith; dea-dhéanta
cuibheasach, réasúnta maith (lá measartha, úll measartha mór)
a ghluaiseann go réidh; furasta a aistriú nó a chorraí; athraitheach, neamhbhuan; ar fáil go réidh, áisiúil (má tá sé soghluaiste agat); géilliúil, réasúnta (páiste soghluaiste)
