Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
ránaíocht
rancás
randam
rang
rangabháil
rangú
rann
rannaíocht
rannaireacht
ranníocaíocht
rannóg
rannpháirteach
ransú
rantaeir
raon
rapach
rapáil
rapsóid
rás
rásaí
rásáil
rásaíocht
Seans gur foirm é ranna de:
roinn »
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
ceann de cheithre ranna móra na hÉireann
éigse, lucht léinn; ranna ollscoile a mbeadh ceangal ginearálta eatarthu (Dámh na nEalaíon, Dámh an Dlí)
cantalach, do-ranna
ceann de ranna móra talún an domhain (Meiriceá, an Astráil, an Eoraip, etc.)
ceann de na mionghrúpaí adamh as a bhfuil substaint ar bith déanta; an mhír ranna is lú i substaint a bhfuil nádúr na substainte fágtha inti
ceann de na ranna móra de thalamh an domhain (An Eoraip, an Áise, an Afraic etc.)
rith, bainistíocht; stiúradh ranna rialtais, gnó etc.
stát a bhfuil rí nó banríon mar cheann air; flaitheas (Dé); ceann de thrí ranna móra na ndúl (ríocht na n-ainmhithe)
cuid, cion (mo roinn den talamh); roinnt, riar; déileáil (fear ranna)
cuid roinnte (an roinn seo tíre); cuid ar leith (Ranna Stáit)
obair do dhuine eile, obair aimsire; obair i bhfórsaí nó i ranna an rialtais; na hoifigigh sna ranna sin agus an obair a dhéanann siad (an státseirbhís); searmanas diaga nó eaglasta
na ranna agus na brainsí éagsúla de sheirbhís an rialtais ach amháin na fórsaí slándála
