Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
teanntú
teanór
teanús
tearc
tearcamas
téarma
téarmaíocht
tearmann
téarnamh
téarnamhach
teas
teasaí
teasargan
teascadh
teascán
teasdíonadh
teaspach
teastáil
teastas
teastúil
téatar
teibí
teicneoir
tearmann fir1 áit naofa; dídean, áit a bhfuil duine saor ó lucht a thóra; limistéar cosanta le haghaidh éanlaithe is ainmhithe; coimirce, sciath chosanta (bheith faoi thearmann duine)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
calafort; tearmann (cuan síochána); cam, log
foirgneamh láidir stóinsithe, tearmann; teach cónaithe
caladh, cuan; bruach abhann, locha nó farraige; banc (port móna, feamainne); tearmann (port na bpeacach)
briseadh (dlí rialach etc.); éigniú (tearmann, bean, a shárú); bréagnú (argóint a shárú); buachan ar, teacht thar (duine a shárú i rás; níl a shárú le fáil; tá an leathchéad sáraithe aige); teacht roimh, ceapadh, teanntú (sáraigh na ba sin dom); crá, ciapadh (madra ag sárú caorach); tuirsiú (sáraithe ag an obair)
