Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
caillichín
cailliúint
cailliúnach
cailliúnaí
caillroinnt
caillstean
caillte
caillteach
caillteachán
caillteacht
caillteanas
caillteog
cailm
cáilmhear
cáilmhearacht
cáilmheas
cailmín
cailmint
cailpéar
cailpís
cailseach
cáiltheog
Cailvíneach
caillteach, a1. 1. Losing. Is mé atá ~ leis, I am the loser by it. Bhí mé scilling ~, I was a shilling down. 2. Ruinous, perishing. Lá ~, a perishing day. (Var:caill(s)teanach)
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Is minic fear ~ caillteach, nothing venture nothing win.
