Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
cainteach
cáinteach
cainteoir
cáinteoir
cáinteoireacht
cáintí
caintic
caintigh
caintiúil
caíonn
caíonna
cáipéis
cáipéiseach
caipín
caipíneach
caipís
caipisín
Caipisíneach
caipiteal
caipitíocht
caipitiúil
caipitleachas
caipitlí
Seans gur foirm é caintigh de:
cainteach »
caintigh1, v.t. & i. (vn. -iú m, gs. -ithe). 1. Speak (le, to). Ní chainteoinn le duine ar bith air, I wouldn’t mention it to anybody. Ní chainteodh sí liom, she wouldn’t speak to me, was not on speaking terms with me. 2. Address, accost. Chaintigh sé mé, he accosted me.
caintigh2, gsm. of cainteach.
