Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
ceannaí
ceannaigh
céannaigh
ceannail
ceannaimsir
ceannainne
ceannaíocht
ceannairc
ceannairceach
ceannairceacht
ceannaire
ceannaireacht
ceannairge
ceannairgead
ceannairic
ceannais
ceannaithe
ceannaitheoir
ceannaitheoireacht
ceannann
ceannáras
ceannarcach
ceannarcaí
ceannairc, f. (gs. ~e, pl. ~í). Strife; mutiny, revolt. Dul chun ~e (ar), to rise up, to mutiny (against). Ag cumadh ~e, plotting rebellion. Fig: ~ san ubh, sedition in the bud.
