Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
coifín
cóifrín
coigcríghe
coigcríoch
cóige
coigeadal
cóigeadh
coigeal
coigealach
coigealtas
coigeartach
coigeartaí
coigeartaigh
coigeartóir
coigeartú
coigéile
coigéilsine
coighir
coigil
coigile
coigilt
coigilteach
coigilteas
coigeal, f. (gs. -gile, npl. ~a, gpl. ~). 1. Distaff. Ag cur abhrais ar do choigeal féin, bringing grist to one’s own mill. S.a. abhras 2, dual1 2. 2. Cluiche na coigile, stick-play, cudgelling. 3. Bot: ~ na mban sí, reed-mace, cat’s tail. 4. Narrow channel. 5 = coigealach 2. (Var:coigeál f, coigéal f)
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
