Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
cráitéar
cráiteog
cráiteoir
craith
cramba(idh)
cramhóg
cramp
crampa
crampach
crampaeir
crampáil
crampán
crampánach
crampóg
cránach
cránaí
cránán
cránas
crancadh
crancaire
cranda
crandacht
crandaí
crampa1, m. (gs. ~, pl. ~í). Med: Cramp. ~(í) a bheith ort, to have a cramp. Chuir an fuacht ~(í) air, the cold gave him a cramp. Tá an ~ gallda ar an teanga aige, he has the English-speaker’s difficulty in pronouncing Irish.
crampa2, m. (gs. ~, pl. ~í). Carp: Const: Cramp.
crampa3. s. (In phrase) Tá sé ar a chrampa, he is hopelessly drunk.
crampa4, m = cnap1 3.
