Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
damantacht
damantóir
damascach
damascaigh
damba
dambáil
damh
dámh
damha(i)d
dámhach
dámhachtain
damhain
damhaíre
damhaíreacht
damhais
damhán
damhas
dámhchuire
damhdhaol
damhgar
damhghaire
damhna
damhnadh
dámh1, f. (gs. dáimhe, npl. ~a, gpl. ~). 1. Lit: (Bardic) company; party, retinue. 2. (With article) The literary caste, followers of the arts. 3. Sch: Faculty. ~ na diagachta, an dlí, an leighis, na n-ealaíon, the faculty of theology, of law, of medicine, of arts. 4 = dáimh 2.
dámh2, v.t. (vn. ~achtain, pp. dáfa). Concede, allow; grant, award. Ceart, cóir, a dhámhachtain do dhuine, to accord right, justice, to s.o.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Dámh na ~a, the faculty of theology.
