Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
drochlabhartha
drochlámh
drochleagan
drochmhaitheas
drochmheas
drochmheasúil
drochmhéin
drochmhianach
drochmhisneach
drochmhúineadh
drochmhuinín
drochmhúinte
drochnéal
drochobair
drochoiliúint
drochoineach
drochphláinéad
drochráiteach
drochrath
drochribe
drochríd
drochruaig
drochrud
drochmhianach, m. (gs. -aigh). Bad substance, bad quality; baseness of character, viciousness. ~ i miotal, bad ore, substance, in metal. ~ in éadach, bad material, wearing quality, in cloth. Airgead drochmhianaigh, base coinage. ~ i nduine, inherent weakness of character in person; wickedness, vile temper, in person. Madra drochmhianaigh, vicious dog. Bhí sé ag rince le ~, he was hopping mad.
