Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
fine
fineach
fíneach
fineachas
fínéad
fineadhach
fínéagar
fíneáil
fíneáilte
finéal
fíneál
fíneála
fíneálann
fíneálta
fíneáltacht
fíneamhnach
finéigre
fíneog
fíneogach
fíní
fínicín
finics
finid
fíneáil1, f. (gs. -ála, pl. -álacha). 1. vn. of fíneáil2. 2. Fine. ~ a chur ar dhuine, to impose a fine on s.o. Chuaigh ~ throm orthu, they were heavily fined. Dul faoi fhíneáil, to incur a fine.
fíneáil2, v.t. (pres. -álann). Fine.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Dlitear fíneáil a chur air, he is liable to be fined.
~ fíneála, liability to a fine.
Cáin, fíneáil, a ghearradh ar dhuine, to levy a tax, a fine, on s.o.
