Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
flaspóg
flas-síoda
flasúlacht
flatha
flathas
flathúil
flathúlacht
fleá
fleách
fleachadh
fleáchas
fleadh
fleadhach
fleadhaigh
fleadhamhail
fleagúil
fleaige
fleaim
fleainí
fleaite
fléam
fleangach
CUARDACH DROIM AR AIS
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Ná bain an ~ díom, don’t flay me with your tongue.
1. Beithíoch a fheannadh, to flay an animal.
D’fheannfadh sé dreancaid ar a craiceann, ‘he would flay a flea for its skin’, he is extremely mean.
Duine a fheannadh le do theanga, to flay s.o. with one’s tongue.
~ beithígh, the flaying of an animal.
Duine a ~adh, to knife s.o.; to flay s.o. with the tongue.
Duine a ~adh, to snap at, flay, scold, s.o.
Bhí siad ag ~adh a chéile, they were flaying one another.
