Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
gleabhac
gleabhcáil
gleabhcaíocht
gleabhsach
gleac
gleaca
gleacach
gleacaí
gleacaíoch
gleacaíocht
gleáchas
gléacht
gleadhair
gleadhrach
gleadhradh
gleadóir
gleag
gleama
gleamach
gleamhaisc
gleamhcaíl
gleamhscáil
gleamóg
Seans gur foirm é gleacaí de:
gleacach »
·
gleacach »
gleacaí1, m. (gs. ~, pl. -aithe). 1. (a) Wrestler, fighter. (b) Acrobat; gymnast. 2. Trickster, twister, dissembler. ~ milis, plausible scoundrel. (Var: gleacaire m)
gleacaí2, gsf. & comp. of gleacach.
