Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
gruagaire
gruagaireacht
gruagán
gruagheal
gruaibhín
gruaidh
gruaig
gruaim
gruaimeach
gruaiméir
gruaimhín
gruaimín
gruaite
gruam
gruama
gruamacht
gruamaigh
gruamaire
gruamán
gruamánta
gruamdha
gruamú
gruán
gruaim, f. (gs. ~e). Gloom, despondency; dejection. ~ a bheith ort, to be gloomy, sad; to look sombre. Bhí ~ ar a mhala, his brow was clouded. Ná cuir ~ i do mhala, i d’éadan, leis, don’t frown at it; don’t look so sulky about it. Tá ~ ar an lá, the day looks dull, gloomy. Braon beag a bhain an ghruaim dínn, a little drop that cheered us up.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Thógfadh sé an ghruaim dínn, it would dispel our gloom, cheer us up.
