Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
sealap
sealbh
sealbha
sealbhach
sealbhachas
sealbhadh
sealbhadóir
sealbhaigh
sealbhaíocht
sealbhán
sealbhóir
sealbhú
sealg
sealga
sealgach
sealgaire
sealgaireacht
sealgán
sealgar
sealgóg
seall
sealla
seallach
Seans gur foirm é sealbhaigh de:
sealbhach »
sealbhaigh1, v.t. & i. 1. Possess; gain possession of, gain. Talamh, maoin, a shealbhú, to possess land, wealth. An bheatha shíoraí a shealbhú, to gain eternal life. Tá sé ag sealbhú na háite orm, he is trying to take over the place from me. 2. (With ar, i) Become established in, gain hold of. Tá an bás ag sealbhú ann, death is taking hold of him. 3. Lit: ~ do, assign, make over, to.
sealbhaigh2. 1 : sealbhach1. 2. gsm. of sealbhach2.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
