Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
séidteoir
seifide
seifín
seift
seifteoir
seiftigh
seiftithe
seiftiú
seiftiúil
seiftiúlacht
seighléir
séil
seilbh
seilbhéireacht
seilchide
seile
seileach
seileadán
seileagar
seileaic
seileán
seileastrach
seileastram
Seans gur foirm é seiftiú de:
seiftigh »
seiftiú, m. (gs. & pl. -ithe). 1. vn. of seiftigh. 2. Provision; improvisation, contrivance. ~ maith a dhéanamh, to make good provision.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Éan ag seiftiú dá ghearrcaigh, a bird providing for its nestlings.
Seiftiú duit féin, to provide, shift, for oneself.
Ag iarraidh a bheith ag seiftiú dóibh uile, trying to provide for them all.
Rud a dhéanamh go ~, to do sth. skilfully, smartly.
