Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
spreagthach
spreagthacht
spreagthóir
spreagúil
spreall
spreallaire
spréamh
spreang
spreangach
spreangadh
spreangaide
spreangaideach
spreanglachán
spreangúil
spréann
spréanna
spreas
spreasán
spreasánta
spreasántacht
spréasarach
spréchoirceog
spréfhearas
spreang1, m. (gs. ~a, pl. ~anna). 1. Spring, jump. De ~, at a bound. 2. Impulse; fit, caprice. ~ díchéillí, foolish impulse. ~ feirge, fit of anger. Tá ~ ann, he is quick-tempered. Tagann ~anna air, he is impulsive; he gets fits of temper. Pé ~ a bhuail é, whatever came over him.
spreang2, f = sprang.
spreang3, f = spreangaide.
