Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
spreoid
spreoille
spreota
spreotáil
spreotaíocht
spreotálaí
sprice
sprid
spride fí
sprideog
spridiúil
sprinlín
sprioc
sprioc-
spriocadh
spriocáil
sprioc-áit
sprioc-am
spriocanna
sprioch
spriochaid
spriochaill
spriochaireacht
sprid1, f. (gs. ~e, pl. ~eanna). 1. (a) Sprite; spirit, ghost. ~ a mhúscailt, a chur faoi chónaí, to raise, to lay, a ghost. ~ chaomhnaithe, tutelary spirit. (b) Worn-out, wraithlike, person. 2. Spirit, courage; morale.
sprid2 = speig 2.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
~ spride, lowering of spirits, depression.
