Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
tarbhchomhraiceoir
tarbhdha
tarbhealach
tarbhghadhar
tarbhghríosú
tarbúis
tarc
tarcaisne
tarcaisneach
tarcaisneoir
tarcaisnigh
tarcaisníl
tarcaisniú
tarcaisniúil
tarcán
tarcasal
tarchéimnigh
tarchéimnitheach
tarchéimnitheacht
tarchéimniúil
tarchuir
tarchur
tarchuradóir
tarcaisne, f. (gs. ~, pl. -ní). Contempt, scorn; affront, insult. ~ a fhulaingt, to suffer contumely; to endure an insult. Bheith faoi tharcaisne, to be held in contempt. Ní chuireann Dia an croí umhal i d~, God despises not the humble heart. ~ a thabhairt do dhuine, to insult s.o. An ~ a chur i gceann na héagóra, to add insult to injury.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
~ cainte, tarcaisne, flood of speech, of sarcasm.
