Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
tíolacadh
tíolacas
tíolacthach
tíolacthóir
tíolaic
tiom-
tiomáilt
tiomain
tiomáin
tiomaint
tiomáint
tiomáinteach
tiomairg
tiománaí
tiomanta
tiomantach
tiomantóir
tiomargadh
tiomargann
tiomargtha
tiomarnadh
tiomchla
tiomchlach
tiomain, v.t. & i. (pres. -mnann; vn. ~t f, gs. & pp. -anta). 1 = tiomnaigh1. 2. Curse, swear. Bhí sé ag ~t orainn, he was swearing at us. Thiomain sé nach ndéanfadh sé arís é, he swore he wouldn’t do it again. Thiomain sé iad uile, he cursed the lot of them. ~ don diabhal iad, tell them to go to the devil.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Uacht, tiomna, a dhéanamh, to make a will, a testament.
An ~, the Old Testament.
Tá sé ~ é a dhéanamh, he is sworn, determined, to do it.
~ don diabhal blas oibre a rinne sé, he didn’t do a damn bit of work.
~ a dhéanamh, to make a will.
Bás a fháil gan ~, to die intestate.
De chuid ~, as a bequest.
~ Chríost níor chomhaill siad, they did not observe Christ’s commandment.
Ní maith an ~ a chuir sé liom, it wasn’t a blessing he called after me.
