Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
tóiriúil
toirléaspadh
toirling
toirm
toirmeasc
toirmeascach
toirmeascaí
toirmisc
toirneach
toirneáil
toirneamh
toirnéis
toirníl
toirniúil
toirpéad
toirphléascadh
toirpín
tóirpín
tóirpíneach
toirrcheas
toirse
tóirse
toirseach
Seans gur foirm é toirmisc de:
toirmeasc »
toirmisc1, v.t. & i. (vn. -measc, pp. ~the). Prohibit; prevent, hinder. Rud a thoirmeasc ar dhuine, to prohibit s.o. from doing sth; to forbid s.o. sth. An rud atá ~the, what is forbidden. Cad é atá á thoirmeasc duit? What is preventing you from doing it? Toradh ~the, forbidden fruit. (Var: toirmeascaigh)
toirmisc2 : toirmeasc1.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Toirmeasc ~e, obstruction of movement.
Níl ~ ná toirmeasc air, there is nothing to prevent it.
~ a chur ar dhuine (faoi) rud a dhéanamh, to prohibit s.o. from doing sth.
~ pósta, prohibition of marriage.
Ordú toirmisc, prohibition order.
Níl aon duine ag cur toirmisc ort, nobody is stopping you.
An rud atá ag déanamh toirmisc dom, what is holding me back.
Gan ~, without hindrance.
Fear toirmisc, mischief-maker.
Bhain ~ dom, I met with an accident.
Bhí sé den ~ orm é a dhéanamh, I had the misfortune to do it.
