Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
truicear
truid
truidean
truidéis
truideog
truideogach
truiféis
trúig
truigear
truill
truilleán
truime
trúin
truinniún
truip
trúipeach
truipeáil
truipeálaí
truipeall
truipeanna
trúipéir
truipéireacht
trúipéireacht
trúig, f. (gs. ~e). Cause, occasion. Is é ba thrúig bháis dó, it brought about his death. Ba thrúig oilc é, it was fraught with evil. ~ ghoil, cause of weeping.
