Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
díshocraíocht
díshondach
díshondas
díshraith
díshrian
dísigh
dísirt
dísle
disléicse
dísligh
dísmacht
disnia
díspeag
díspeagach
díspeagadh
dispeansáid
disréad
díth
díth-
díthairbheach
dítheach
dithean
ditheanas
dísle1, m. (gs. ~, pl. -lí). 1. Gaming: Die. ~ (imeartha), die. Díslí a imirt, a chaitheamh, to play, cast, dice. Rud a chur ar dhíslí, to cast dice for sth. Urchar ~, cast of die. Tá sé ar dhíslí aige, he has a sporting chance of it. Níl sé ar dhíslí agat, you have lost your chance of it, can’t win at this stage of the game. 2. Minting: Metalw: Die. 3. Cube. ~ aráin, cube of bread.
dísle2, ~acht = dílse, -acht.
PHRASES
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Díslí a chaitheamh, to cast dice.
Rud a chur ar chaitheamh díslí, to gamble sth. on throw of dice.
~ díslí, diestock.
Tá ~ éigin ar na díslí aige, he is up to sth.
~ cártaí, díslí, card-, dice-, player.
Bata, díslí, ~te, loaded stick, dice.
~ díslí, cast of dice.
