Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
araile
araíocht
araíonacht
araltas
arán
arann
aranta
araon
áras
árasán
arbhar
arc
ard
ard-
ardaitheoir
ardán
ardchathair
ardchéim
ardchlár
ard-deoise
ardeaglais
ardeaspag
ardfhear
araon dob (in abairt) ► sinn, sibh, iad, araon an bheirt againn, agaibh, acu, le chéile
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
réiteach idir dhá thaobh ina ngéilleann siad araon beagán dá chéile
cúntóir; cara; tír atá istigh le tír eile ar mhaithe leo araon
mír a úsáidtear le haidiacht agus feidhm dobhriathair leo araon (tá mé go maith, siúl go socair, go huile agus go hiomlán)
spás a dhealaíonn dhá rud óna chéile (idir a trí is a ceathair); istigh i measc (idir na tithe, istigh eatarthu); le chéile, i dteannta a chéile (cheannaigh siad eatarthu é; eadrainn féin an chaint seo); leath slí (idir shúgradh is dáiríre); araon, le chéile (idir chorp is anam)
áit a fhágáil (d'imigh sé abhaile); éileamh (bhí an-imeacht ar eallach ann); cúrsa, trácht, gabháil thart (le himeacht aimsire, in imeacht míosa); siúl, ráta siúil (iad araon ar aon imeacht le chéile); géata, iompar (capall agus imeacht breá faoi)
éirí séimh nó a dhéanamh séimh; h a scríobh i ndiaidh consain sa Ghaeilge agus iad araon a fhuaimniú le chéile mar aon chonsan amháin (Is iad na consain atá i gceist, b, c, d, f, g, m, p, s, t)
