Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
breasal
breáthacht
breathnú
breáthú
breicneach
bréid
bréidín
bréige
bréine
breis
breischáin
breischéim
breisiú
breith
breitheamh
breithiúnas
breithniú
bréithre
bréitse
breo
breochloch
breoite
breoiteachán
bréige could be a grammatical form of:
bréag »
bréige bain4 falsacht, bail an ruda atá bréagach
RELATED MATCHES
IN AN FOCLÓIR BEAG
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
dia bréige
ainm bréige a úsáideann scríbhneoir etc.
duine sí a mbeadh eagla ar pháistí go gcasfaí orthu san oíche é; fear bréige le héin a scanrú as gort arbhair
ráiteas éithigh (bréag a dhéanamh, bréag a rá; bréag a chur ar dhuine); rud falsa (ainm bréige, moladh bréige, dia bréige)
aithris ar shíniú duine eile le haghaidh calaoise; airgead bréige a dhéanamh
mórtas bréige, bóisceáil; bóisceálaí
rud mór dá chineál (cránaí fir, cránaí cloiche, cránaí bréige)
cíor d'fhiacla bréige
ráiteas bréige d'aon turas leis an bhfírinne a cheilt; bréag
bréige, falsa, folamh (fáschíle, fáschreideamh)
duine fireann fásta; rud i bhfoirm fir (fear bréige, fear sneachta); fear céile (í féin agus a fear)
adhradh íol nó déithe bréige
nite in ór nó in ór bréige
nite in ór nó in ór bréige
ní in ór nó in ór bréige
an chuid de rud atá fágtha nuair atá an phríomhchuid de gearrtha nó caite (stumpa fiacaile, coinnle); cos (cabáiste); rud mór dá chineál (stumpa bréige, amadáin)
